Bitterzoete kusjes

Je zat altijd in mijn hoofd

Maar er moest eerst iets worden uitgedoofd

Toen dat kaarsje uit ging

Was jouw deur die openging.

Je fluisterde steeds in mijn oor

‘Ga er nou voor’

‘Spring op die trein’

Je fluisteringen gaven me fijne buikpijn.

Ik gaf gehoor aan jouw aandringen

Het was tijd om te springen

Mijn ene relatie ging uit

En met jou ging het aan

Geen verkeerde keuze,

Want jij zag me tenminste wel staan.

Daar ging ik dan

Netjes, met een plan

Bij aankomst voelde ik mij meteen welkom

Nog één keer keek ik betraand achterom

Naar diegene die jij verving

Met wie het samen niet meer ging

Toen ik achterom keek, zag ik niet meer dan pijn en verdriet

Ik hoorde daar niet meer

Jij fluisterde het me keer op keer:

‘Er is daar niks meer te bouwen,

Je mag nu vooruit, om zo van jezelf te leren houden’.

Jij zette mij na een paar dagen met een knal op de grond

Gevolgd met veel naschokken

Die mij uiteindelijk hebben rechtgetrokken.

Het was een harde klap

Maar het was nodig, ik was blijkbaar nog te slap

Het oude was klaar

Dus ik gehoorzaamde maar

Ook herkende ik steeds meer de signalen

Van dat jij mij uit het verleden wilde halen.

In het begin was het vaak een tweestrijd

En in deze relatieve korte tijd

Heb je me toch zeer zeker goed begeleid

Je leerde me namelijk surfen over de golven van mijn leven

Hiervoor moest ik mij overgeven

Hard werken en in het licht blijven staan

Dat is iets wat ik netjes ben aangegaan.

Langzaam gleed ik in een warm bad

Iets wat ik lang niet gevoeld had

Je bent meer dan een eiland

Jij spiegelt namelijk mijn binnenkant

Je laat alles zien

Soms was het daardoor afzien

Maar op een mooie manier

En vaak met veel plezier

Heb je me na een hele tocht

Hetgeen gegeven waar ik altijd naar zocht

Lief eiland,

Je bracht mij weer bij mijzelf

En het was geen spuit 11

Alles kwam precies op het juiste moment

Ik moet zeggen, dat heb je achteraf gezien allemaal perfect gepland.