© Flickr
Zoals u allen weet wordt de waarheid van het leven het mooist verteld in de literatuur
En wordt er zo al eeuwenlang licht geschenen op dit vraagstuk.
Dit keer: De visie van Albert Camus
Beroep: journalist & filosoof
Geboren: 1913, in Frans-Algerije
Grondlegger van het absurdisme: “Het leven is zinloos.”
De steen van koning Sisyphus
“De enige zonde die je kunt begaan in het leven is het hopen op een ander leven en de grootsheid (en jezelf) van dit leven te ontlopen.’’
We willen altijd maar door
Totdat je hét uiteindelijk bereikt
Mensen zeggen: je komt er wel
Maar waar kom je dan precies?
Is het leven geen oneindig iets?
Zoals de steen van koning Sisyphus
Koning Sisyphus daagde de goden uit
En met de goden, daar wil je geen ruzie mee
Voor straf moest hij een enorme steen een berg opduwen
De kwelling om tot in de eeuwigheid de steen omhoog te moeten krijgen,
Zonder enige voldoening,
Was volgens de Goden zwaarder dan elke fysieke straf
Want zodra hij boven was
Rolde deze weer naar beneden en hij begon hij maar weer van voren af aan
Maar de goden hadden het mis
Sisyphus vond namelijk een ongekende kracht in zichzelf
Met alles wat hij in zich had
Duwde hij de steen verder en verder tot het hem is gelukt
Maar dan?
Even is hij gelukkig
Dan slaat de verveling toe
Zal hij het opnieuw doen?
En hoe kon het dit keer beter gaan?
Mensen worstelen net als Sisyphus dag in dag uit met een steen naar boven
Met regelmaat rolt deze weer naar beneden
Hun focus is zó op de top gevestigd,
Dat de zaak enkel ligt op het eindpunt
Maar juist de stappen richting dat eindpunt
Is hetgeen waar het om draait
Stap voor stap richting de top
Ook al rolt je steen terug
Daar moet je niet voor terugdeinzen
In het leven geldt het ook zo
Er is geen top
Er is geen einddoel
Het kan altijd beter, sneller en mooier
Het gaat er om hoe je je doel bereikt
Dan stel je het bij en ga je opnieuw de uitdaging aan
Kijken hoe beter kan en hoe je het de volgende keer sneller kunt doen
Maar heeft het echt nut?
Zoals filosoof Albert Camus zei:
Het leven is zinloos
De zin van het leven is júíst dat er geen zin is
Snapt u het nog?
Dat wij leven en het oneindig door gaat, dat geeft ons zin
Ofwel, wij geven de zin aan het leven
In plaats van andersom
Volgens Camus stond Sisyphus symbool voor alle mensen
Wij proberen in het leven iets op te bouwen
Terwijl we weten dat alles een einde heeft
Ook al rolt je steen over de berg
En begin je dan weer van voren af aan
Nuttig?
Niet echt.
Waarom doen we dat dan?
Is dit geen pessimistisch idee?
Zijn er daarom zoveel mensen depressief?
Ik heb die tijd ook gekend hoor
De existentiële crisis
Wat doe ik hier op aarde?
Wat is het nut ervan?
En waarom zou ik voortbewegen als het leven een eindeloze weg is?
Alle centrale thema’s van de existentialisten gaan hier natuurlijk over
Eigen lotsbeschikking en waardes zonder religie
Wat een zinloos leven,
Zou Camus roepen,
Wij zijn uiteindelijk gedoemd te sterven
Waarschijnlijk vergaat de wereld uiteindelijk zelf
En niemand van ons herinnert zich de aarde en of de mensen
Maar tóch doen we het
Als je ook niet gelooft in het hiernamaals
Is het leven misschien nog zinlozer voor je
Maar wat als je bedenkt dat Sisyphus heel gelukkig was?
Want ondanks dat hij de moraliteit van het leven inzag,
Het gebrek aan bewuste motivatie voor deze daad,
Haalde hij toch een enorm geluk uit het leven
“Het geluk en het absurde zijn volgens Camus als twee zonen van dezelfde aarde.”
De strijd zelf naar de top kan voldoende zijn om een mensenhart te vullen
Sisyphus was daar erg gelukkig mee
Het geluk en het absurde zijn volgens Camus als twee zonen van dezelfde aarde
Ze zijn onafscheidelijk
We moeten ons leven en wie we daarin zijn accepteren
Mensen weigeren namelijk,
Volgens Camus,
Om gelukkig te zijn buiten de voorwaarden die ze vast hebben gelegd aan geluk
Als ze plots dan even gelukkig zijn, verlammen ze weer
Dan zijn ze ongelukkig om verlost te zijn van hun ongelukkigheid
Ofwel, dan gaan mensen gauw iets zoeken
Want zo leeg en compleet voelt maar raar
Juist de acceptatie daarin is hetgeen wat volgens Camus tot geluk leidt
Wat het leven uiteindelijk de moeite waard maakt
Zijn de kleine dingen in het leven
Misschien een avondje dansen,
Of de liefde bedrijven met je partner
Wie in staat is de alledaagse dingen met intensiteit te beleven
Daar plezier uit weet te halen,
Heeft volgens Camus een leven dat de moeite waard is
De enige zonde die je daarbij volgens de filosoof namelijk kunt begaan in het leven,
Is het hopen op een ander leven en de grootsheid (en jezelf) van dit leven te ontlopen
Ja, het leven is misschien absurd en zinloos te noemen
Maar dat maakt het nog niet zinloos om daarin je weg te vinden en de strijd met het moeilijke te binden.
Mijn visie
Ik vind de visie van Camus heerlijk sober en het zet me meteen op de grond. Vooral deze quote vind ik inspirerend en verhelderend als je vastloopt: “De enige zonde die je kunt begaan in het leven is het hopen op een ander leven en de grootsheid (en jezelf) van dit leven te ontlopen.’’
Ook vind ik het mooi dat hij uiteindelijk de conclusie trekt dat ondanks het zinloze essentiële bestaan van het leven, ons leven daarin niet compleet zinloos is. We moeten accepteren wie we zijn en ons geluk uit ons zelf halen. Het leven zit dus in onszelf volgens de filosoof. En daar ben ik het mee eens!
Alleen zie ik het leven iets gecompliceerder in dan dat Camus deed. Het verschil tussen mij en Camus is dat ik van mening ben dat het leven óók als externe factor een rol speelt. Het leven spiegelt ons en dient als een leerschool met zijn eindeloze leerlessen. En ja, daarmee gezegd is het leven absurd te noemen, maar zinloos?
Dankje voor dit mooie betoog. Ik deel geheel de visie van Camus.
Dankjewel Thomas!
Dag Suze Dijkstra,
Je beschrijft twee waarnemingen:
1. vanuit de gedachten van het figuurtje dat de steen naar boven rilt
2. vanuit degene dit het tafereel van figuurtje dat de steen naar boven rolt
Conclusie: er zijn twee tegenstrijdige beschrijvingen van één verschijnsel. Dat kan niet. Het enige wat ik kan zeggen over “zin”is dat ik “zin” heb. Zin om te werken, zin om te denken. Enzovoorts. Meer niet.
“Waarom breng je het begrip “zin” in de contextvan “het leven”.
Hartelijke groet, René
Dag Rene! Ik kom hier later op terug, bedankt voor je visie iig en feedback!! Ik ga even de rust zoeken en tijd om hier goed op te reageren, nu nogal wat hectiek hier! X